Gevolgen burgeroorlog

Hier in Zuid-Soedan word je er continu mee geconfronteerd: de verschrikkelijke oorlog. Veel mensen die ik spreek, zijn tijdens de burgeroorlog uit Soedan gevlucht naar buurlanden zoals Oeganda, Kenia en Ethiopië. Uit deze landen zijn de meeste Zuid-Soedanezen weer terug naar huis gekomen. Nu, een paar weken na het referendum over onafhankelijkheid, komen ook veel Zuid-Soedanezen terug die noodgedwongen naar het noorden waren getrokken. Het is thuiskomen, overleven en opbouwen. Overal in Zuid-Soedan merk je ook de enorme achterstand op. De stilstand van de afgelopen zestig jaar als gevolg van de oorlog heeft Zuid-Soedan alleen maar achteruitgang gebracht. Stilstand is immers achteruitgang. Ik zeg dit als buitenstaander en als westerling. De vraag is of ik wel gelijk heb. Heeft de verschrikkelijke oorlog wel zin gehad? Kan er uit zoveel geweld en pijn en dood iets goeds voortkomen? Als ik om me heen kijk, denk ik: nee. De armoede en het gebrek aan alles wijst erop dat alles tevergeefs was. Toch hoor ik andere geluiden, die ik niet verwacht had. Ik merk dat de plaatselijke bevolking er anders tegenaan kijkt. We zien hetzelfde, maar interpreteren het anders. Ik kijk om me heen en zie intense armoede. Zij kijken om zich heen en zien vooruitgang. ‘Je had hier vijf jaar geleden, direct na de oorlog, moeten zijn. Ja, toen was het erg. Maar nu, kijk naar de ontwikkeling om je heen en de nieuwbouw en de drukte op de markt. Wat een vooruitgang.’ De plaatselijke bevolking gelooft na de uitkomst van het referendum in de toekomst van Zuid-Soedan. ‘Dat de wegen erg slecht zijn, de elektriciteit het maar af en toe doet en er geen stromend water is, geeft niet. Het gaat goed komen en we gaan ervoor. De prijs die we hebben betaald was het waard, want vrijheid is onbetaalbaar en we zijn echt vrij.’ De Zuid-Soedanees straalt een zekere kracht uit en die werkt aanstekelijk.